Taiwanese-English dictionary full-text search
Searched DFT for 11277, found 1,
- keeng 🗣 (u: keeng) 窮p [wt][mo] kîng
[D]
- 1. (Adj) poor; destitute; impoverished; lacking
|| 貧乏、貧困。
- 1: Jiin keeng cix pud keeng. (人窮志不窮。) (人雖貧窮,卻志向高遠。)
tonggi: saxn, 貧; s'tuix: